Schiereiland in de Amazone

Na een boottocht van ruim 34 uur later en het einde nabij, kwam ik om 24.00 uur aan in Santarem. Nu mocht ik toch eindelijk van boord en vaste aarde onder mijn voeten voelen. Ik was eindelijk af van de Tokkies en de Flodders en ik kon eindelijk, na 34 uur, mijn wat grotere behoeftes in een normaal toilet deponeren. Althans, ..... als die chauffeur die me zou komen ophalen er stond en ja ja, beste lezende vriend, die stond er natuurlijk,.... niet!!

Na 40 minuten wachten op de verlaten havenkade kwam de chaufferur dan toch.

Na een uurtje rijden kwam ik aan in de Passada waar ik de komende nachten zou verblijven. De gastvrouw kwam, ondanks het zeer late tijdstip, vrolijk naar mij toe en liet mij mijn verblijf zien. Die was simpel, maar zeer sfeervol en schoon!!! Nadat ze de deur dichtdeed, was ik klaar om naar bed te gaan en heerlijk te gaan slapen. Maar eerst nog die grote behoefte van de afgelopen 34 uur deponeren in een naar kamille ruikende toilet.

Een nieuwe dag brak aan en de zon scheen weer volop. Ontwaken in Alter do Chao was aangenaam; lekkere geuren van de bloemen buiten en heerlijk rust om mij heen.

Na een frisse douche genoten van een zorgvuldig bereid ontbijt door de dame die de vorige dag mij zo vrolijk verwelkomde in haar Pasada.

Na het ontbijt op het dorpsplein gesproken met de locale tour-operator. Hij heeft allerlij leuke trips en na een tijdje met hem gesproken te hebben, bleven er twee opties over; of nog 1 keer de jungle in en boomjes en beestjes bekijken, of het water op en dolfijntjes bekijken en snorkelen. Hmmm, ik weet het nog niet zeker, beide zijn leuk. De jungle zal ik na Brazilie een hele tijd moeten missen, en snorkelen kan in Buzios vast ook wel. Ik zal er over nadenken en vanavonde de knoop doorhakken.

Nu genieten van dit tropische eiland in het midden van de Amazones. Tis erg uniek en mooi hier. De lokale mensen zitten tussen de boompjes in de schaduw verstop om van hun caiparinha te genieten en de jonge liefdes koppeltjes hangen knus aan elkaar vast geklemt in het water. 

Dit is duidelijk een oord waar pas getrouwde en verliefde koppels heen gaan en dat is te begrijpen, want wat is het mooi hier!! Ik heb genoten van een heerlijke kip-lunch, of moet ik zeggen luch-kip, want het was erg veel, maar wel super yummie.

Toen heb ik nog maar twee dingen gedaan, chillen in de zon (soms schaduw) en chillen in het Amazonewater. Uren heb ik genoten van verliefde paartjes, de zon en de drinkende en lachende Brazilianen.

Hier mogen ze slechts ongeveer 150 meter van het eiland bezetten met stoeltjes, tafels, parasols en restaurantjes. Die restaurantjes moeten gemaakt zijn van natuurlijk afbreekbaar materiaal en alleen binnen die 150 meter. Ze houden hier van de natuur en daarom hebben ze strenge regels, goed zo!

Deze avond is er feest in het dorp, al snap ik na 4 keer uitleggen nog niet waarom. Dat geeft niet, het is wel lachen; dansende ouwe tantes en oompies, gevolgt door wat jonger volk. De muziek is onbeschrijvelijk lelijk en de zanger zingt nog valser dan welke Idols-kandidaat ooit deed. Maar leuk en vermakelijk is het zeker.

Nu nog even naar de plaatstelijk tour-man om te laten weten of ik voor de jungle of het water kies. Hmmmmm, ik ben er nog steeds niet uit.......... Dus nog even een cevesa naar binnenklokken, een peukie roken en wie weet kom ik er dan uit, wat een prettig dilemma!

Uiteindelijk heb ik er voor gekozen een halve dag excursie te gaan doen.

Ten eerste omdat het nogal laat werd op het dorpsplein, ten tweede wou ik nog iets meer van het authentieke dorpje observeren en genieten van de mooie stranden.

Die avond heel gezellig gehangen met wat dorpelingen en met een paar biertjes op, ging Portugees praten opeens een stuk makkelijker...!

Het werd lekker laat en heb voor het eerst in mijn vakantie uitgeslapen, ook wel es lekker. Daarna een drankje op een terrasje in het Amazone-water gedronken, dat is best wel gaaf om te doen en veel Brazilianen genieten zo van hun vrije uurtjes aan het strand.

Na een lekker ontbijt, ben ik het dorp afgestruind en bleef weer op het dorpsplein hangen. In de middag gaan snorkelen. Het was wel super, opeens zwom ik tussen dezelfde tropische vissen die ik in mijn aquarium heb zwemmen. Ik zag Amazone zalmpjes, kersebuikjes, neon tetras en hele grote en prachtige maanvissen. Ik zwom er midden in, gewoon weg super.

Daarna gingen we door de Amazones verder varen en zagen diverse mooie rivier-landschappen, zoals bomen die half onder water staan en daardoor mooie beelden in je ogen projecteren. Wat ook bijzonder is, dat sommige bomen in 1 nacht geel waren geworden, dat schijnt een bepaalde bom te zijn en na twee weken is het geel er weer vanaf. Op zich best een vaag iets.

Na van dit en meer genoten te hebben voeren de jonge gids en ik naar een afgelegen eilandje om lekker caiparinha te maken en natuurlijk te nuttigen. Weer ging de ommunicatie een stuk beter. We hebben veel gelachen en gezongen en toch waren we absoluut niet bezopen. Om een uur og acht sávond gingen we weer terug met de boot naar het dorp en hebben daar met wat andere gasten lekker op een terrasje gehangen.

Het was een wereldse dag!

Om 24:30 werd ik opgehaald voor mijn transport naar de luchthaven van Santarem. Via Manaus en Brazilia kwam ik aan het eind van de ochtend aan in Rio de Jsaneiro, waarmijn transport naar Buzios klaar stond. Op weg daarheen kwam ik een Amerikaanse gast tegen, dus ik kon even heerlijk Engels praten. Uiteindelijk blijkt hij op dezelfde Posada te slapen als ik, dus zijn we zonet wezen eten samen.

Buzois lijkt een mooi dorpje aan de kust te zijn, maar dat zaL Ik morgen waarschijnlijk gan ontdekken,de zon gaat namelijk al onder.

Helaas kan ik hier geen foto´s upladen, dus zoek ik morgen even een internetcafé op waar dat wel kan en update dit verhaal dan nog even met de moiste plaatjes van de snorkeltrip en  Alter do Chao.